پارک لاله یکی از پارکهای زیبا و قدیمی تهران است که در مرکز پایتخت و در محدوده شهرداری منطقه ۶ جای گرفته است.
این پارک همهروزه پذیرای افراد بسیاری است که از نقاط دور و نزدیک، این مکان را برای گذران اوقات فراغت خود انتخاب کردهاند. در حقیقت کمتر کسی را میتوان پیدا کرد که به تهران سفر کرده باشد و یا در تهران ساکن باشد و گذرش حداقل یکبار پارک لاله را ندیده باشد.
فهرست مطالب
مساحت این پارک در حدود ۳۵ هکتار است و در سال ۱۳۴۵ به درخواست فرح پهلوی از محمدرضا پهلوی ساخته شد.
اراضی این پارک از گذشته در اختیار ارتش بوده است. زمین مزبور معروف به میدان اسبدوانی جلالیه بود و برای رژه از آن استفاده میشد. ارتش، اراضی مربوطه را در ازای مطالبات وزارت دارایی به آن وزارت خانه انتقال داد. وزارت آبادانی و مسکن وقت، مأموریت یافت که برای این منطقه، طرحی تهیه نماید. قسمت شمال پارک برای تأسیسات فرهنگی عمومی و قسمت جنوبی صرفاً برای پارک در نظر گرفته شد و طرح آن بهوسیله طراح معروف فرانسوی «ژوفه» و سایر طراحان پارک سازی و همکاران ایرانی تهیه گردید. سایر عملیات اجرایی به عهده شهرداری گذاشته شد. شهرداری عملیات اجرایی را طبق طرح ادامه داد تا در سرانجام در سال ۱۳۴۵ پارک فرح تأسیس گردید. پس از انقلاب، در بهمن ۱۳۵۷ نام این پارک ابتدا به پارک خسرو گلسرخی و سپس به پارک لاله تغییر یافت.
این پارک دارای گونههای مختلف گیاهی همچون سرو نقرهای، چنار، بلوط، ژینکگو، ماهونیا، سیدالاشجار، اقاقیا، افرا، توت، بیدسرخ، بامبو، سرو خمرهای، پالم، نارون، صنوبر، بربریس، مروارید قرمز و سفید، لیگوستروم و … است.
بخش جنوب شرقی این پارک به شیوه پارکهای ژاپنی طراحیشده و دارای آبنما و جویبارهای مارپیچ است. در خیابانهای شمالی پارک محوطه میزهای شطرنج جای داده شده است. زمینهای ورزشی پارک شامل زمینهای بسکتبال و والیبال نیز در بخش شمالی جای گرفته است.
یک مرکز تئاتر عروسکی، یک کتابخانه زیر پوشش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و یک مسجد نیز در این پارک قرار دارند.
یکی از زیباترین جاذبههای پارک لاله آب نمای و میدان میانی آن است که طرفداران زیادی دارد و مردم بهویژه در فصول گرم سال، در اطراف آن به استراحت و گفتوگو و ورزش میپردازند.
مجسمهها و تندیسهای گوناگونی نیز در این پارک وجود دارد که نامدارترین آنها تندیس خیام و تندیس ابوریحان بیرونی است.
تندیس خیام از آثار ابوالحسن صدیقی است که در سال ۱۳۵۱ و در کشور ایتالیا (به سفارش انجمن آثار ملی) ساختهشده است. این تندیس پس از جابجایی به ایران به این پارک منتقل شد و در بازدید همگانی قرار گرفت و پس از آن چندین بار بهدستان فریدون صدیقی (فرزند آفریننده اثر) بازسازی شد.
از دیگر امکانات پارک میتوان به نیمکت جهت گذران اوقات فراغت، سرویسهای بهداشتی، آبخوری، بوفه، بازارچه دائمی در قسمت غربی پارک، وسایل ورزشی، زمینبازی کودکان، زمین چمن، نگارخانه، سالن چندمنظوره ورزشی و … اشاره کرد.
موزه هنرهای معاصر تهران در بخش غربی، موزه فرش ایران در ضلع شمالی و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در بخش شرقی پارک قرار دارند و وجود این بناها و مراکز بسیار با ارزش به اهمیت پارک لاله افزوده است.
تهران، خیابان کارگر شمالی، تقاطع بلوار کشاورز