شهر گرگان مرکز استان گلستان است که در شمال شرقی ایران قرار گرفته است و یکی از شهرهای مهم و تاریخی این منطقه به حساب میآید. این شهر درگذشته به نام استرآباد معروف بوده است. باور اغلب پژوهشگران بر این است که واژه استرآباد از دو لفظ «استر» و «آباد» تشکیلشده است. استر یا استار در زبان مازندرانی بهمعنای ستاره است؛ در حالی که همین واژه در زبان فارسی معنای الاغ میدهد. به گفته برخی مورخان در زمان زردشت که ایرانیان ستارهها را مظهر نور مقدس میدانستهاند، این شهر را بناکرده و به نام شهر ستارهها نامیدند.
تغییر نام استرآباد به دستور رضاشاه پهلوی در سفری که در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی به منطقه مازندران و گرگان داشت، انجام شد و از این تاریخ، این منطقه به گرگان تغییر نام داد.
بافت تاریخی گرگان، با مساحتی بالغ بر ۱۵۰ هکتار سومین بافت با ارزش و دارای سبک معماری پس از یزد و اصفهان است و وسیعترین بافت تاریخی شمال ایران است. بافت تاریخی این شهر در سال ۱۳۱۰ هجری شمسی در فهرست میراث ملی ایران به ثبت رسید که محدوده آن منطبق بر محدوده قاجاری شهر استرآباد است.
مساحت این شهر در حدود ۴۰ کیلومترمربع است. جمعیت این شهر نیز بنابر سرشماری ۱۳۹۵ هجری شمسی، ۳۵۰٬۶۷۶ نفر بوده است.
دین اکثر مردم در گرگان اسلام شیعه است و مردم بومی شهرستان گرگان به چهار گویش طبری گرگانی، فارسی گرگانی، گویش زیارتی و گویش کتولی صحبت میکنند که سه گویش طبری گرگانی، گویش کتولی و گویش زیارتی زیرمجموعه زبان مازندرانی میباشد و گویش فارسی گرگانی زیر مجموعه گویشهای فارسی – مازندرانی میباشد که تحت تاثیر زبان مازندرانی قرار دارد.
گرگان آب و هوای معتدلی دارد. هرچند تابستانهای آن نسبتاً گرم و شرجی است. البته اقلیم منطقه بسیار گوناگون و متنوع است و کوه، جنگل و چمنزار، جلگه و دشت، بیابان و شورهزار، دریا و خلیج، رودخانه و تالاب و زمین کشاورزی را شامل میشود.
سوغات گرگان مثل دیگر شهرهای شمالی ایران از تنوع بسیاری برخوردار است. محبوبترین سوغاتیهای شهر گرگان، شیرینیهای سنتی است که در کارگاههای شیرینیپزی و قنادی درست میشوند. همچنین بانوان گرگانی به مناسبتهای مختلف، این شیرینیهای فوقالعاده را میپزند. نان زنجبیلی (لوزی)، نان خرمایی، حلوا اماج، سرغبیلی، نان شیرمال و نان پادرازی از جمله این شیرینیها هستند.